Güveç – Türkiye Davası (no: 70337/01)
Ürper ve Diğerleri – Türkiye Davası (14526/07, 14747/07, 15022/07, 15737/07, 36137/07, 47245/07, 50371/07, 50372/07 ve 54637/07)
M.S.S. v. Belçika ve Yunanistan Davası (No. 30696/09)
Çocuk Hakları Enformasyon Ağı (CRIN) tarafından yayımlanan Çocuk Hakları: Stratejik Davalar için Kılavuz (2009) başlıklı rehber İHOP tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Rehbere erişmek için tıklayınız.
İnsan Hakları Ortak Platformunun tüm yayınlarının listesi için tıklayınız.
İçişleri Bakanlığı bünyesindeki İltica ve Göç ve İdari Kapasitesini Geliştirme ve Uygulama Bürosu tarafından hazırlanmakta olan “İltica ve Yabancılar Kanun Taslak Çalışmalarına” ilişkin Mülteci Koordinayonu olarak önerdiğimiz değişiklik ve değerlendirmelerini kamuoyuyla paylaşmıştır.
(Alfabetik sırayla) ■ Helsinki Yurttaşlar Derneği, ■ İnsan Hakları Araştırmaları Derneği, ■ İnsan Hakları Derneği,■ İnsan Hakları Gündemi Derneği,■ İnsan Hakları ve Mazlumlar İçin Dayanışma Derneği (Mazlum-Der), ■ Mültecilerle Dayanışma Derneği (Mülteci-Der), ■ Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi
Irak, Iran, Afganistan, Somali gibi ülkelerdeki zulüm ve savaştan kaçıp Türkiye’ye sığınan “mülteci” durumunda kişilere Türkiye’nin uluslararası hukuktan gelen yükümlülüklerine uygun bir şekilde koruma sağlanması için çalışmalar yürüten 7 insan hakları örgütü, bu alandaki işbirliği ve ortak mücadelelerini bundan böyle TÜRKİYE MÜLTECİ HAKLARI KOORDİNASYONU zemininde yürütecek.
Helsinki Yurttaşlar Derneği,
İnsan Hakları Derneği,
İnsan Hakları ve Mazlumlar İçin Dayanışma Derneği,
Türkiye İnsan Hakları Vakfı
Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi
İnsan hakları örgütleri, bağımsız ve etkili bir İnsan Hakları Kurumu’nun temel hak ve özgürlüklerin gerçekleştirilmesinde önemli katkılarda bulunabileceğinin yanı sıra; insan hakları ve özgürlüklerinin korunmasında ve hayata geçirilmesinde önemli bir işlev üstlenebileceği konusunda hemfikirdir.
Bu nedenle 2004 yılından bu yana kamu idaresinin bağımsız bir insan hakları kurumu oluşturma girişimleri izlenmekte ve katkı sunmaya çalışılmaktadır. Ancak, insan hakları örgütleri, bu süreçte kamu idaresi tarafından görmezden gelinmiş, yasanın hazırlanması sürecinde bir istişarede bulunulmamış ve kendileriyle diyalog kurulması yönündeki girişimleri ve teklifleri dikkate alınmamış, sahip oldukları deneyim ve çalışmalar yoksayılmıştır
İnsan Hakları Ortak Platformu, insan hakları hareketinin kullanımı için uluslararası insan hakları mekanizmalarının ürettiği belgeleri çevirmeye düzenli olarak devam etmektedir.
* Birleşmiş Milletler Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi’nin
o Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklarda Ayrım Gözetilmemesi başlıklı 20 numaralı Genel Yorumu (ilgili sayfa için buraya tıklayın)
* Avrupa Konseyi bünyesindeki Irkçılık ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Avrupa Komisyonu’nun
o 10 nolu Okul Eğitimi Yoluyla ve Okul Eğitiminde Irkçılık ve Irk Ayrımcılığı ile Mücadele başlıklı Genel Tavsiye Kararı ve
o 11 nolu Polislikte Irkçılık ve Irk Ayrımcılığına Karşı Mücadele başlıklı Genel Tavsiye Kararı (ilgili sayfa için buraya tıklayın)
Türkçe’ye çevrilmiştir.
İnsan Hakları Ortak Platformu’nun tüm yayınlarının listesi için tıklayın.
Avrupa Konseyi İnsan Hakları Komiseri Thomas Hammerberg tarafından yayımlanan Çocuklar ve Çocuk Adalet Sistemi: İyileştirmeye Yönelik Öneriler başlıklı rapor İnsan Hakları Ortak Platformu tarafından Türkçe’ye çevrilmiştir. Rapora erişmek için tıklayınız.
Belge Hakkında:
Bu rapor, çocuk adalet sistemi ile ilgili uluslararası standartları ve Avrupa standartlarını tespit etmeyi ve bu standartların nasıl uygulandığına dair örnekleri ortaya koymayı hedeflemektedir. Raporda ilgili uluslararası standartlar ve Avrupa çocuk adalet sistemi standartları genel hatlarıyla ortaya konulmaktadır.
Avrupa Konseyi İnsan Hakları Komiseri hakkında daha fazla bilgi almak için tıklayınız.
İstanbul Bilgi Üniversitesi’nden Ulaş Karan tarafından hazırlanan Avrupa Birliği Ülkelerinde Ayrımcılık Yasağı ve Eşitlik Kurumları başlıklı araştırmaya erişmek için tıklayınız.
Yayın Hakkında
Avrupa Birliği ortaya çıkışından bugüne ayrımcılık alanında çok sayıda hukuki metin ortaya çıkarmıştır. Geçmişte kapsamı oldukça sınırlı olan bu düzenlemelerin son 10 yıl içerisinde oldukça ileri bir düzeye ulaştığı söylenebilir. Öte yandan Avrupa Birliği müktesebatında ayrımcılık açısından alınması gereken çok yol olduğu bir gerçektir. Birlik tarafından ortaya konulan standartların etkisini yavaş yavaş göstermektedir ve üye ülkelerde yasal çerçevede çok sayıda düzenleme kabul edilmiştir. Bu düzenlemeler arasında çalışmanın konusunu oluşturan “eşitlik kurumları” özellikle öne çıkan konular arasında yer almaktadır. Bugün birlik üyesi 27 ülkenin hepsinde farklı yetkilere sahip eşitlik kurumları bulunmaktadır.
Türkiye’nin 1999 yılında aday ülke statüsü kazanmasının ardından çok sayıda konunun yanı sıra özellikle ayrımcılık yasağı konusu da ülke gündemine girdi. Üyelik ile beraber ayrımcılık alanında üye ülkelerce oluşturulması gereken eşitlik kurumları ileride Türkiye açısından da bir hukuki yükümlülük haline gelecektir. Şüphesiz, birlik üyesi her ülkenin farklı hukuk sistemleri ve gelenekleri söz konusudur. Bu verili durum içerisinde, birlik üyesi her ülkenin ayrımcılıkla ilgili oluşturması gereken eşitlik kurumlarının belli ortak standartlar çerçevesinde oluşturulmakla beraber farklı nitelikler taşıması kaçınılmazdır. Bu durum ileride üye olması beklenen Türkiye bakımından da geçerlidir. Türkiye’de oluşturulacak eşitlik kurumu açısından diğer üye ülke deneyimleri bu anlamda yol gösterici nitelikte olacaktır.
Bu çalışma, Avrupa Birliği tarafından ayrımcılık yasağı alanında oluşturulan yasal çerçeve sonucunda ortaya çıkan ülke uygulamaları ile birlikte özellikle eşitlik kurumlarına yoğunlaşmaktadır. Çalışma kapsamında genel olarak Avrupa Birliği’nde yürürlükte olan ayrımcılık yasağını ilgilendiren mevcut hukuki çerçevenin kapsamı ve sınırlılıkları vs. gibi noktalar üzerinde durulacaktır. Özel olarak ise birlik hukuku ile ortaya konulan standartlar doğrultusunda her üye ülke ile ilgili ayrımcılığın tanımı ve kapsamı, hangi temellerde ayrımcılığı içerdiği, ayrımcılıkla mücadele alanında kurulan mekanizmaların kuruluşu, yasal çerçevesi, yetkileri, örgütlenme biçimi, bütçesi, idareden bağımsızlığı, çalışma biçimi, mağdurların sahip olduğu haklar ve sivil toplum örgütleri ile bu mekanizmalar arasındaki ilişkiler gibi noktalar üzerinde durulacaktır.
Avrupa Birliği üyesi ülkelerde yürürlükte olan yasal mevzuat ve eşitlik kurumları hakkında çalışma içerisinde yer alan bilgiler büyük ölçüde Avrupa Birliği üyesi ülkeleri kapsayan ve Migration Policy Group tarafından bu alanda uzman olan kişilere hazırlatılan, en günceli 2007 yılı başında hazırlanmış olan ülke raporlarından derlenmiştir. Çalışma içerisinde bu tarihten sonra yaşanan gelişmelere mümkün olduğunca Irkçılığa ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Avrupa Komisyonu (ECRI) raporlarından ve Birleşmiş Milletler Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılması Komitesi’ne sunulan ülke raporları ve Komitenin nihai gözlemlerinden yararlanılarak yer verilmeye çalışılmıştır.